En las fragas de Torbeo...

aun quedan muchas castañas por recoger y allí quedaran, un año más, para sacarle el hambre a los muchos “bichos” que la habitan o la frecuentan…Tambien hubo quien las junto y las seco o las vendió recién cogidas, que para esto antes se hizo limpieza y poda y...mucho trabajo. Asadas, cocidas, confitadas y en "marron glace"  o como  cada cual las prefiera, nuestras castañas son exquisitas.

          
Articulo del blog Contos da Ribeira Sacra :

 "Alto está, barbas ten e, cando lle dá por rir, perde todo o que ten. A xente de Sacardebois, na Ribeira Sacra, vive alegre como unhas castañolas. En troques, os que moramos noutros lares xa non che estamos para asar castañas,tantos anos buscando a vida co estrés que é de seu aquí, na diáspora, onde ninguén nos vai quita-las castañas do lume. Se te botas a durmir como unha castaña no ourizo, mesmo che vai estalar unha castaña na boca ou apañar unha castaña no medio do cocote, pois hai xente máis falsa e mentireira ca unha castaña podre, non vale logo que estoupes a rifar como unha castaña bolerca. Abofé que non. Manda castaña! Que ben viviamos antano, sendo pobres sen un can no peto, pero ricos por dentro cun prato de caldo de nabizas, unhas castañas asadas, un vaso de viño novo e mais uns cerrotes encima da prancha da cociña, mentres botabamos unha brisca de seis para xogar un cuartucho de figos pasos  e que chova, manda castaña cos tempos fuxidíos...! " (de Eduardo Prieto Casares)

                                                     ....de las que recogimos nosotros

Moreiras de Abajo y la "fraga" desde La Ventosa