OS TRABALLOS NA ALDEA (Fotografias de Antonio Vidal)
![](https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh9e3jNczGaiOyksBNwdyrHm3FLs0ChZkdjjIRprt49kSqu4Yj_DeBzkQnKxrRrbPBS2_W0l3-pbZWBZkAml5doHKQGBuroolG9T03yE_cICJWTWX37pZgVcDinM7aYFV2IRTqD/s320/proba_9-05-08_115.jpg)
![](https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgAIwDbGHv4m2kYSZVXgfOcTXdkj2REoobrenBMyl5w9EMKfpVqie93PbL3m9NawivJJXSlvqrq7hXjbbe4YjSeUyIMp8CrSeb92VrqrSBIJy0HO_XnfNcdtmeE0IiP19E5o_Sg/s320/un_anaqui...jpg)
![](https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjJLSri2BZz3Yl6fphoJNEhQB8yRvJRC1SG-daHJKJkfqO3D_2_4RBdFga2Ean8h339wzZJLzQmX19EtMyooawknHqHAnuqbmSV_V7Cc1dVgYi0FE2c58D_DpoxZ0Iue90DDtS-/s320/proba_9-05-08_054.jpg)
![](https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiqBCfIgTjT1F4y8gs20L3xmOifFcNhyEKBJ44LKY5LsVvCl3W_JHTeo0TAZmcS-nijsE2vw63RoTGCUqrmH36Sac3iqQncLaHgRrCRa0gvsH6DI4zg9-fjNlZhYnpzT_gQcTZU/s320/proba_9-05-08_004.jpg)
![](https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjXkaxVvF3tvJTRoaH8imHSxtaP45LHAJPBW9915b0onawLOH6nBdCjHAktTNb2sHRQRYu3cqpoNJfY5olm3V5CKAGjLUyquyYedST6-kufUEfg3GF4Ya8Thz0Uo8UgRy5VKrsv/s320/Entre_arbos_no_69.jpg)
![](https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgcdSlSufZL-Gn2on_dnQH4XHWRUdGCNpkMldZhXH8TgazJFlhGvhjXtaF-pWbYQh4SvJvitA2pFL3SHg2lxrXICDN7K4VVXs0aAZpwv5PUXXQ-UGIhlWfipbEhkd3KmqxldmoV/s320/A583.jpg)
Estas e outras imaxes parecidas achegannos recordos daqueles anos da infancia e mocedade vividos na aldea; ¡Como soaban os carros cargados de leña, de esterco ou de monte! e como algún dos meus tios ou calquera veciño sabian de quen era o carro e con que faena andaban aínda que non lle visemos porque estaba por camiños de Moreiras ou de Torbeo. Outras veces se o carro era da Ventosa os nenos ibamos diante, subidos ou detras e se axudaba no caso de que xa se tivese algo de idade. E podemos recuperar o cheiro á herba cando se segaba ou se lle daba volta para que secara antes de gardala. E como a matanza era ademais de traballo unha festa na que participaban casi todos os veciños e como os maiores na solaina falaban do pouco ou moito gado que viran na ultíma feira do Castro ou de Quiroga, e……moitos outros recordos de moita xente tan querida e nunca olvidada.